لایت کوین (Litecoin) یکی از اولین ارزهای دیجیتالی است که بعد از بیت کوین با استقبال بسیار زیادی روبرو شد. ایده اولیه شکل گیری لایت کوین این بود که بتواند جایگزین بیت کوین شود، به عبارت دیگر با شعار silver to bitcoin’s gold وارد بازار شد تا اگر بیت کوین طلای دیجیتالی باشد لایت کوین به عنوان نقره دیجیتالی محسوب شود.

لایت کوین یک شبکه پرداخت متن باز (open source) مبتنی بر فناوری بلاک چین را ارائه کرد که در آن افراد می توانند ارز دیجیتال لایت کوین (LTC) را بدون هیچ واسطه و بصورت کاملا غیر متمرکز در سراسر جهان با یکدیگر مبادله کنند. علاوه بر این شبکه لایت کوین امنیت بسیار بالایی دارد چرا که از روش های رمزنگاری و فرایند اثبات کار (استخراج) بهره می برد، درست مثل بیت کوین، با این تفاوت که سرعت شبکه لایت کوین تقریبا 4 برابر بیشتر از شبکه بیت کوین است.

در سال 2011 میلادی یکی از مهندسان سابق شرکت گوگل و کوین بیس به نام چارلی لی (Charlie Lee)، با دستکاری در پروتکل های شبکه بیت کوین، موفق شد تا شبکه ی لایت کوین را ابداع کند. هدف چارلی لی این بود که ارزی ایجاد کند که هر کسی بتواند از آن برای انجام امور روزمره خود استفاده کند.

یکی دیگر از اهداف شکل گیری لایت کوین استفاده از یک الگوریتم مبتنی بر استخراج پردازنده ای بود تا برای استخراج آن نیازمند به کارگیری دستگاه های مخصوص ماینینگ نباشد و بتوان با رایانه های شخصی آن را تولید کرد. این هدف تا حدودی موفق شد و لایت کوین به ارز دیجیتالی تبدیل شد که هرکسی می توانست در خانه و توسط رایانه های شخصی خود آنرا استخراج کند. البته در حال حاضر استخراج لایت کوین براحتی گذشته نیست، چرا که دقیق همان مشکلاتی در استخراج بیت کوین وجود دارد، در مورد لایت کوین هم صادق است. لایت کوین (LTC) ویژگی های مشابه بیت کوین دارد، یکی از آن ها محدودیت در تعداد لایت کوین های قابل استخراج است، یعنی فقط 84 میلیون واحد لایت کوین می تواند تولید شود.